توضیحات :

فلافل در اصل غذای بومی کشورهای شرقی دریای مدیترانه و خاستگاه اصلی آن کشور لبنان است. اما خاستگاه آن به زمان امپراطوری فرعون‌ها در مصر باستان برمی‌گردد. یکی از خوشمزه‌ ترین سبک‌ های فلافل درست کردن آن به روش لبنانی‌ هاست. فلافل اصل لبنانی را معمولا با نخود یا باقلا سبز و یا مخلوطی از هر دو درست می‌کنند. لبنانی‌ها معمولا این غذا را با «سالاد تبوله»، «سیب زمینی سرخ شده»،«هوموس» و «سس تهینی» که مخلوطی از ارده، سیر و لیموترش است سرو می‌کنند و به آن «بشقاب فلافل» می‌گویند.
اما در سایر کشورهای عربی و همچنین در ایران فلافل را با ترشی به خصوص ترشی انبه میل می‌کنند. لبنانی‌ها کمی پودر هل برای عطر بهتر این غذا به آن اضافه می‌کنند. اگر طعم هل با ذائقه‌تان سازگار است آن را امتحان کنید. دلیل خوشمزه بودن فلافل های حاضری که در فست فود و ساندویچی ها می خوریم این است که در تهیه آنها از ادویه ها و چاشنی های خاصی استفاده میشود که بو و مزه خاصی به این غذا میدهد.
علت نام گذاری فلافل:
این غذا اصالت عربی دارد که در ایران هم پر طرفدار است،این غذا به دلیل استفاده از نخود پخته در تهیه آن ارزش غذایی بالایی نسبت سایر ساندویچ هایی که از بیرون تهیه میکنیم دارد و پر فایده تر است. استفاده زیاد فلفل در نوع اصلی این غذا آنرا به این نام معروف کرده است ، یعنی جمع مکسر واژه فلفل همان فلافل است. نام فلافل از فلفل گرفته شده است زیرا اصل لبنانی آن فلفل قرمز فراوانی دارد. چاشنی مناسب این غذا فقط ترشی است (مخصوصا ترشی انبه و بادمجان که طعم بی نظیری به این غذا می‌دهند). فلافل توپکی سرخ شده از نخود و ادویجات خوش طعم است. در خاور میانه و به خصوص در دمشق و بیروت و بغداد این غذا بیشتر مصرف میشود. فلافل یکی از معدود ساندویچهایی است که به جای سرو با گوجه و خیار شور اکثرا با ترشی سرو میشود چرا که لذت خوردن آن با ترشی دو چندان می شود.